Pesanan seorang ayah..

Isnin lepas saya bawak Nurul pergi Tabika.. Start mula2 sekolah buka Nurul dok cakap nak pergi sekolah.. saya je malas nak bawak lagi.. sebab awal2 sesi persekolahan kebanyakkan kanak2 yang baru masuk "meragam" sikit. Tapi dah hujung2 bulan 1 sampai sekarang alhamdulillah kanak2 nih ok.. pekara biasa yang berlaku bila awal2 tahun..hehheh. Tapi sepanjang tempoh tu ada lah jugak beberapa kali saya bawak Nurul ke sekolah.. tu pun bersebab.. 

ok sambung balik citer tadi, isnin baru2 ni awai Nurul bangun. bersemangat nak pergi sekolah.. Lagipun cukup tidur memang awai lah Nurul bangun.. cer kalau tak cukup tidur, ibu pergi kerja pun Nurul tak sedar..hihi. Waktu nak pergi sekolah tu Nurul bersalam dengan cik abang, saya dengar cik abang pesan dekat Nurul.. "belajar rajin2, dengar cakap cikgu".. Setiap kali kalau Nurul pergi sekolah mesti cik abang pesan macam tuh.. terharu saya dengar..

Walaupun pada hakikatnya Nurul sampai sekolah boleh kira berapa minit dia belajar dan dengar cakap saya dan yang selebihnya banyak main je..alahai anak. Nak marah pun tak boleh sebab tahap umur Nurul nih diorang masih ada rasa nak main2 lagi.. bukan fokus sangat pada pelajaran pun.. Tapi dalam tak fokus tu bila semua budak balik dia main sorang2 dia sebut balik apa saya ajar... tapi dalam sebutan jelas tak jelas.. saya yang mengajar dia saya paham lah.. kalau orang lain mungkin tak berapa paham.. kena dengar betul2 baru leh paham...ekekeke.

Ermm tertiba je teringat ayah kat kampung.. dulu2 ayah selalu pesan macam tuh kat kami adik beradik... tapi tu lah taim tu tak ambik kisah pun... macam tak penting je, ni bila dah besar baru terasa berharganya setiap pesanan ibu dengan ayah tu pada saya dulu...